Μεταξύ μας

Δε βοηθάει , μάτια μου, καθόλου η αδιάκοπη επανάληψη των στιγμιότυπων μας σε μεταμεσονύχτιες κουβέντες νοθευμένες με οινόπνευμα και καπνό. Τι παραπάνω να μου πουν...

Αν ο χρόνος πάγωνε, όλα θα έμεναν ακίνητα. Κι εγώ, θα μπορούσα να παρατηρώ, χωρίς να με κυνηγάει τίποτα. Ούτε ρολόγια, ούτε υποχρεώσεις, ούτε η...

Μερικές στιγμές απογοητεύεσαι, αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάποιος σκοπός σε αυτή τη ζωή. Μακάρι, λες, να σταματήσεις να «ζεις» και να βιώνεις ό,τι ταλαιπωρεί την ψυχή...

Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αστέρι μου… …και κάθομαι στην αμμουδιά, δίπλα μου να σκάει το κύμα, και βλέπω την απέραντη θάλασσα, αυτό το...

Δεν ήξερες τότε. Έπρεπε να γίνει με το δύσκολο τρόπο. Να περάσεις τον εαυτό σου από σαράντα κύματα για να αποδεχτείς πως ο τρόπος που σε...

Στους μισούς έρωτες να δίνεις ολόκληρη τη σκέψη. Να είναι ατόφιο το χάδι του μυαλού, να γεμίζει απουσίες αισθήσεων και κενά παραισθησεων. Να γίνεσαι το...

Ποτέ δε φεύγω στα δύσκολα. Φεύγω όταν ο άλλος δε με σέβεται. ( Μαρία Βούλγαρη, 225, Εκδόσεις Απόπειρα) Η έλλειψη σεβασμού είναι το σημείο καμπής...

Δε με έχω δει πιο ευτυχισμένη. Δε με έχω δει πιο εξουθενωμένη. Πιο χαμένη και χωμένη στο ρόλο μου. Πιο ευγνώμων για το δώρο που...

Πολλά από αυτά που τριγυρίζουν στη σκέψη μου, μοιάζουν σαν τα φώτα που ανάβουν μέσα στη νύχτα και φωτίζουν τους δρόμους από τις λεωφόρους μέχρι...

Από πάντα αναρωτιόμουν αν υπάρχει ζωή δίχως όνειρο. Και από την άλλη, αν το όνειρο σε κρατάει δέσμιό του αποτρέποντάς σε από το δεις την...

Να μου λες ωραία λόγια. Πολύτιμα, ακριβά. Ειπωμένα με μοναδικότητα ψυχής και αλήθειας. Γεμάτα λατρεία και φωτιά. Να μη σταματάς να μου εκμυστηρεύεσαι πολυπόθητες ανομολόγητές...

Ξέρω έναν Οδυσσέα που δεν έφτασε ποτέ. Ξέρω και το γιατί. Γιατί δεν το ήθελε πραγματικά. Γιατί την έβρισκε με το να γυρεύει, όχι με...

Ένα μικρό παιδί μιλά μέσα στην ψυχή μου πολλές φορές. Πότε είναι μαζεμένο σε μια γωνίτσα, πότε ξεσπά κάνοντάς μου παράπονα για πράγματα που δεν...

Δεν είμαι το λιμάνι σου. Ποτέ δεν ήμουν. Μια σανίδα σωτηρίας ήμουν πάντοτε για σένα. Ποτέ σου δεν ταξίδεψες για να με βρεις και ν’...

Είμαι καλοκαιράκιας με τον πιο ήρεμο τρόπο. Το καλοκαίρι για μένα δεν έχει να κάνει με εξωτικές παραλίες ή πολυσύχναστες πόλεις. Αντίθετα, το χαίρομαι μέσα...

Μια φωνή μεταλλική ενημέρωσε τους επιβάτες πως βρίσκονται στη στάση Astoria–Ditmars Blvd κι αμέσως οι πόρτες του μετρό άνοιξαν σαν στόματα σαρκοφάγων μηχανημάτων που συναντάς...

Υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν ανοικτή καρδιά, ένα χαμόγελο για όλους δεν το σκέφτονται και πολύ. Δίνουν με την ψυχή τους, προσφέρουν από...

Αέναη η αναζήτηση της προσωπικής ευδαιμονίας. Συνδέεται όμως τελικά, με την ευτυχία που όλοι αναζητούμε; Η ζωή κάνει κύκλους και στο σημείο που ξεκίνησες θα...

Ήταν ακόμη πρωί, τόσο νωρίς, που η υγρασία είχε απλωθεί σαν αραχνοΰφαντο σεντόνι πάνω στο λιθόστρωτο σοκάκι, αναγκάζοντας τους λιγοστούς περαστικούς να βαδίζουν αργά, κάπως...

Δεν ήταν στις προθέσεις μου, τυχαία ήταν η επίσκεψη στο φωτογραφικό άλμπουμ της νιότης μου, αλλά μού θύμισε πόση αθωότητα είχε “ή αλητεία μας” τότε....

Στέκεσαι με απορία μπροστά σε έναν κόσμο που έγινε συντρίμμια για σένα, αναζητάς το δικό σου σπιτάκι αλλά δεν υπάρχει. Μόνο συντρίμμια γύρω σου. Στέκεσαι...

Η ώρα πέντε και κάτι μα δεν κλείνει το μάτι. Η ζέστη είναι αφόρητη κι εγώ παλεύω με τα μαξιλάρια μου. Αλλάζω πλευρό και τρόπο...

Το τραύμα Χρόνια το κουβαλούσε. Από μικρό παιδί. Το έπαιρνε μαζί της στη σχολική της τσάντα. Το φορούσε άλλοτε στην πλάτη της σαν μπέρτα και...

Έκρυψα ένα χάρτινο κουτί κάτω από το κρεβάτι μου. Είναι παλιό, απο κάτι ξεχασμένα μποτάκια της μαμάς νούμερο 38, λιωμένο σε δύο γωνίες γιατί κάποτε...

Συμβαίνουν κι αυτά, ίσως να ήταν όνειρο, ίσως πάλι και όχι. Πάντως το μοιράζομαι μαζί σας και νομίζω πως θα χαμογελάσετε με αυτήν τη μικρή...